Eurowizja była ze mną w zasadzie od zawsze. Gdy byłem jeszcze w gimnazjum, w roku 2018, założyłem facebookowy profil o konkursie. Nazywał się Misja Eurowizja i od tego czasu… trochę się rozwinął. To dzięki temu projektowi wszedłem w świat mediów, montażu i grafiki. W Eurowizji najbardziej interesuje mnie różnorodność i to, jak wiele historii można opowiedzieć dzięki muzyce. Ze szczególnym zamiłowaniem podchodzę do krajów bałtyckich: Litwy, Łotwy i Estonii. Uwielbiam preselekcje, podczas których mogę poznać wielu intrygujących artystów, przez kolejne miesiące zapełniających moje „ulubione” na platformach streamingowych. Poza Misją Eurowizją, pracuję w telewizji, tworząc programy informacyjne.

Na Eurowizję trafiłem w 2014 roku, na fali popularności utworu „My Słowianie”, a fanem Konkursu zostałem na dobre trzy lata później. W Misji Eurowizji działam od początku 2021 roku – jako pierwszy z nas pokazałem twarz w premierowym odcinku serii „Droga do…”, dzięki czemu dziś jestem najdłużej nieprzerwanie nagrywającym reakcje twórcą w polskim YouTube eurowizyjnym. W redakcji najchętniej piszę o krajach byłej Jugosławii, prowadzę wywiady z artystami, dzielę się opiniami w kolejnych epizodach serii reakcyjnych oraz współorganizuję plebiscyty na naszych faworytów Eurowizji i polskich preselekcji. Mój styl to połączenie humoru i ironii z merytorycznym komentarzem – by ucząc, bawić. Poza muzyką studiuję stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Warszawskim, uczę się języka serbskiego i podróżuję po ukochanych Bałkanach.

Należę do zespołu Misji Eurowizji od 2021 roku. Przede wszystkim zajmuję się większymi projektami takimi jak Our Eurovision, Second Chance czy MESC. Eurowizję odkryłem przypadkiem w 2014 roku podczas której zasnąłem w połowie, by cały następny dzień googlować, co tak naprawdę obejrzałem. Szczególne miejsce zajmują u mnie szeroko rozumiane Bałkany. Obecnie moimi ulubionymi państwami w konkursie są Azerbejdżan, Litwa, Serbia i Słowenia. Najłatwiej kupić mnie pożądaną balladą taką jak Suus, Sama czy Voyage. Prywatnie obecnie mieszkam w Warszawie, gdzie studiuję Grafikę i multimedia, a wcześniej – ukończyłem Bałkanistykę na poznańskim UAM-ie.

Mieszkam w Poznaniu i zawodowo zajmuję się matematyką oraz finansami. Eurowizję obejrzałam pierwszy raz w 2014 roku, w 2016 odliczałam do konkursu znając już wszystkie piosenki wcześniej, a rok później zaczęłam zagłębiać się w zagraniczne preselekcje i polskie środowisko fanowskie. Od 2020 roku jestem częścią redakcji Misja Eurowizja, co pozwoliło mi spełnić wiele marzeń takich jak przeprowadzanie wywiadów z wieloma osobami ze świata Eurowizji czy otrzymanie akredytacji na preparties oraz preselekcje (a także mam nadzieję, że niedługo Eurowizję:). Do moich ulubionych utworów eurowizyjnych należą „Kuula”, „Viszlat Nyar”, „Cha cha cha”, „Tavo Akys” i mogłabym ich wymieniać jeszcze bardzo wiele. Szczególnym sentymentem darzę pierwsze obejrzane edycje w 2014 i 2015 roku, a największą słabość preselekcyjnie mam do albańskiego FiKu oraz mołdawskich castingów.

Obecnie jestem studentem drugiego roku na kierunku logistycznym Politechniki Poznańskiej. Eurowizją interesuje się od 2018 roku, a od edycji w Lizbonie każdy kolejny konkurs oglądam wraz z rodziną lub znajomymi, wspólnie trzymając kciuki za swoich faworytów. Najciekawszym dla mnie etapem w eurowizyjnym kalendarzu jest okres preselekcyjny, a szczególnie, gdy przychodzi kolej na ukraiński „Vidbir” czy estońskie „Eesti Laul”. Od 2021 roku jestem członkiem zespołu Misji Eurowizji, gdzie regularnie pomagam przy tworzeniu interesujących materiałów dla naszej społeczności – poczynając od reakcji i wywiadów, a kończąc na zbieraniu najświeższych informacji ze świata Eurowizji. Bycie częścią eurowizyjnego „fandomu” pozwoliło mi na poznanie wielu niesamowitych ludzi, z którymi dobrą znajomość utrzymuje aż do dziś.

Cześć, mieszkam w Krakowie, gdzie studiuje na Uniwersytecie Jagielońskim. Moja pasja do Eurowizji objawiała się etapami, począwszy od 2014 roku, kiedy to obejrzałem konkurs po raz pierwszy, przez 2017, gdzie pierwszy raz przesłuchałem utworów przed Konkursem, aż do 2022 – kiedy to po raz pierwszy śledziłem preselekcje inne niż Polskie. W sezonie zdecydowanie lubię te momenty najśmieszniejsze. Jestem fanem wszelakich failów i śmiesznostek eurowizyjnego świata. Pośród państw biorących udział najcieplejszym okiem patrzę zawsze na propozycje Czech (tutaj z szczególnym wskazaniem zespołu We Are Domi), Chorwacji, Estonii czy Austrii. Do Misji Eurowizji dołączyłem w 2023 roku, gdzie w głównej mierze zajmuje się aspektami technicznymi funkcjonowania redakcji. Stanie się częścią fandomu eurowizyjnego pozwoliło mi znacząco się otworzyć na ludzi i poszerzyć moje znajomości o wiele wspaniałych osób w środowisku fanów.

Pseudonim artystyczny patiroza. Eurowizją interesuję się może i nie długo, ale intensywnie. Zaczęło się w 2021 roku, kiedy do oglądania zmusił mnie mój chłopak i nie mogłam pojąć, jakim cudem Tornike Kipiani nie wszedł do finału (teraz już to rozumiem). Do Konkursu najbardziej przekonała mnie jego różnorodność, zarówno gatunkowa jak i kulturowa. Od zawsze interesuję się muzyką, jako dziecko miałam w planach zostać piosenkarką, ale jak widać średnio mi to wyszło. W mój gust muzyczny najbardziej trafiają celtyckie piosenki z wyraźnym instrumentalem i tzw. mundialówki. Żeby nie być monotematyczną dodam, że w życiu zajmuję się głównie pisaniem i aktualnie pracuję nad moją debiutancką serią książek. Ukończyłam studia na kierunku kultury mediów, a zawodowo zajmuję się social mediami.

Dumny przedstawiciel gminy Goleszów. Moje zainteresowania to: fotografia, grafika oraz obsługa frezarki CNC. Eurowizję oglądam od 2008 roku, kiedy to zainspirował mnie tancerz Dimy Bilana i z dumą odtwarzałem jego choreografię przed publiką złożona z babci i prababci. Konkurs jest dla mnie ważny głównie przez sentyment z dzieciństwa. W preselekcjach i na Eurowizji mam skłonność do kibicowania najbardziej niedocenianym artystom. Gdybym mógł wybrać sobie jedną niezwykłą umiejętność, postawiłbym na możliwość robienia kilku rzeczy na raz. Lubię gdy dużo się dzieję i cenię sobie zaangażowanie innych. Staram się zarażać innych pozytywnym podejściem do życia. Moim największym marzeniem jest podróż na Islandię i zrobienie tam najlepszych zdjęć w mojej karierze. A Telemóveis powinno wygrać Eurowizję.